در این تابلو که اثر عبدالرضا دریابیگی است، آثار چرکی عمومی و لکه‌‌های متعدد در سرتاسر اثر دیده می‌شوند، همچنین پارگی در حواشی و یک نقطه در بالای تابلو که در اثر نگهداری نادرست رخ داده است، با توجه به حساسیت بالای آثار دریابیگی مرمت علمی این اثر با چالش‌های بسیاری همراه بود، نهایتاً پشت و روی اثر ابتدا به‌آرامی تمیز شده و کار نوارگیری شد.

میر عبدالرضا دریابیگی متولد ۱۳۰۹ است. در سال‌های 1330 تا 1333 در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران تحصیل کرد و از معروف‌ترین هنرمندان سبک هنر مفهومی در ایران بود. اولین بار آثار وی در نمایشگاه گروهی گالری استتیک در سال ۱۳۳۹ به نمایش درآمد و در سال ۱۳۴۲ اولین نمایشگاه انفرادی‌اش را در گالری مس که خود او مؤسس آن بود بر پا کرد. وی که از نسل دوم نقاشان نوگرای ایران به شمار می‌رود. آثار او در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی به نمایش درآمده است. دریابیگی از اعضای مؤسس گروه آزاد نقاشان و مجسمه‌سازان بود. او بعدتر در فرانسه زندگی کرد و در سال 1391 درگذشت.

«عبدالرضا دریابیگی از نخستین نقاشان ایرانی است که افق‌های وسیع نیمه انتزاعی را در تابلوهایش به کار گرفت؛ بارنگ‌هایی آرام و در ترکیب با نوعی تخيل احساساتی یا عرفان اندیشی مدرن. بی‌کرانگی و ترکیب‌بندی‌های افقی ویژگی اصلی در آثار دریابیگی است که در اثر حاضر نیز دیده می‌شود. تنوع رنگ‌ها در طیفی نزدیک و يکپارچه در گستره‌ای بی‌انتها، نگاه بیننده را تا کشف اعماق تابلو پیش می‌برد. دریابیگی برای دست یافتن به رؤیا و وحدت تصویر از شفافیت در رنگ گذاری بهره گرفته است. تفسير نقاش از ظاهر عینی آرامش در کویر، بابیانی هنرمندانه از اندیشه و مفهوم موضوع با ضربه قلم‌های ظریف و ساختارمند به عينيت رسیده است.

دریابیگی در نقاشی‌های این دوره‌اش الگویی مشابه را بارها و بارها آزموده و آن تصویرگری فضایی خیالی از طبیعت و به‌خصوص کویر و شاهراه‌هایی است که ابتدا و انتهایشان نامعلوم است. در خلق این منظره ژرف و آرام، هنرمند با عبور از طبیعت‌گرایی تا مرز انتزاع پیش رفته و نوعی ابهام را به نمایش گذاشته تا مخاطب را در سکوتی معنادار به درک فضایی شاعرانه از کویرهای سرزمین مادری‌اش فراخواند». (برگرفته از کاتالوگ حراج تهران)

مرمت تابلوی نقاشی فوق در آتلیه مرمت آوام توسط مرمتگر، جاوید رمضانی ترمیم شد.